Come ? take with me

Lonely :) a + ไม่พอละ &(&(&))^ ^

รูปภาพของฉัน
ฮ่า ฮ่า ฮ่า หาดูเอง

วันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เกรียด

ทำไมๆๆๆๆ ทำไม ชีวิต ถึง ดูไม่เป็นปกติซะเลย นั่งคิดมานานๆๆ นาน มากกก สุดท้ายก็ได้คำตอบ....

เพราะคำนี้นี่เอง " เกรียด" พอเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ผ่านไป ทำให้เข้าใจซะที ว่าเกรียดคนเป็นยังไง

ทั้งๆที่มั่นใจว่าเกิดมา อย่างน้อยๆ ก็ไม่เคย จริงจังกับความรุสึกนี่เลย

หลังจากที่ผมตามหาวิธี ที่จะเอาชนะ มันมาอย่างยาวนาน ประมาณ 2 ชม . ก็เจอบท ความนี้ ^ ^

ฉันคือฉัน
เธอ...คือความเหงา
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความอ่อนแอ
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความหวั่นไหว
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความผิดพลาด
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือฝันร้าย
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือถ้อยคำดูถูกเหยียดหยาม
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความเหนื่อยล้า
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความยากลำบาก
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือการรอคอย
ฉันเกลียดเธอ
ฉันคือฉัน
เธอ...คือความเกียจคร้าน
ฉันเกลียดเธอ
แต่...
"เธอ" คือแรงผลักดันที่ทำให้ฉันเป็นฉัน
ขอบคุณ "เธอ" ที่เข้ามาทำให้ฉันเกลียดชัง
ขอบคุณ...
เป็นอะไรที่ช่วยได้เยอะมากกก ^ ^ รุสึกดีมากจริงๆ สู้ต่อหละสู้ตาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น